W 2016 roku obchodziliśmy 70. urodziny pierwszego komputera. Trudno wyobrazić sobie, że urządzenie, lekkie, bogate w pamięć RAM, które możemy trzymać na kolanach i nosić w torebce, do niedawna przyjmowało formę ogromnej szafy z mnóstwem różnobarwnych kabli. ENIAC, czyli pierwszy na świecie pecet powstał w latach 40. na jednej z amerykańskich uczelni. Zajmował, bagatela, ponad 160 metrów kwadratowych, generował mnóstwo ciepła i był niezwykle głośny.

Moda na peceta

Komputery nieco bardziej kompaktowe pojawiły się w latach 60. CDC 6600 zajmowały co prawda większą część pokoju, lecz był to znaczący krok w kierunku sprzętu, który można był wykorzystywać już na własną rękę. Commodore 64, bo o nim mowa, zachwycał doskonałą jakością (jak na swój czas), kompaktowe i z widocznymi usprawnieniami technicznymi. Zestaw mieścił się na biurku, choć wymagał od użytkownika nieco umiejętności. Kolejne lata to czas modelów stacjonarnych, o zwiększonej pamięci i dobrym przygotowaniu technicznym.

Co po komputerach stacjonarnych?

Następnie nastała era laptopów. W latach dziewięćdziesiątych prym wiodła firma IBM proponując użytkownikom doskonałą jakość komputerów za relatywnie niską cenę. Sprzęt pojawił się w biurach i domu, wszędzie tam, gdzie kompaktowe urządzenie jest niezbędne do realizacji bieżących celów i komunikowania się.