Istnieje wiele metod i sposobów zarządzania towarami w magazynach. Większość firm transportowych stara dopasować się do potrzeb i oczekiwań rynku konsumentów. Aby jak najlepiej zoptymalizować procesy produkcyjne oraz procesy magazynowania i tym samym osiągnąć największy zysk ze sprzedaży, spora część firm korzystała z japońskiej metody zarządzania Just-in-time.

Metoda just-in-time, a strategia just-in-case

Just-in-time jest to metoda zarządzania zapasami, która stara się utrzymać je, na jak najniższym możliwym poziomie. Prościej mówiąc jest to strategia zakładająca, że dostarczanie zasobów będzie odbywać się zawsze na czas i dzięki temu zapasy można utrzymywać w minimalnej ilości. Eliminuje to marnotrawstwo i zdecydowanie redukuje koszty logistyczne firmy. Metoda ta ma jednak jedną dużą wadę, którą jest brak elastyczności oraz niska odporność na nieoczekiwane zmiany występujące w łańcuchu dostaw. Wychodząc więc na przeciw temu problemowi, pojawiła się strategia just-in-case, która kontrastuje ze wspomnianą wcześniej metodą ograniczania zapasów. Jej głównym celem jest zapewnienie ciągłości produkcji poprzez utrzymywanie wystarczająco dużego poziomu zapasów.

Zalety strategii just-in-case

Strategia just-in-case (JIC) zakłada, że najgorsze straty firma ponosi wtedy, kiedy zatrzymana jest produkcja. Ma ona specjalne uzasadnienie w przypadku, kiedy sytuacja w otoczeniu przedsiębiorstwa lub ogólnie na świecie jest niepewna i dynamicznie zmieniająca się. W takim wypadku firmy wolą gromadzić towary, półprodukty i surowce, po to aby lepiej reagować na wahania popytu, w szczególności na nieoczekiwane wzrosty zapotrzebowania. Jedną z zalet JIC jest również obniżenie jednostkowych kosztów produkcji, ze względu na masowość produkcji. Obecnie strategie tę wybierają przede wszystkim przedsiębiorstwa, które mogą oczekiwać w przyszłości gwałtownych wzrostów popytu lub też te, których produkty posiadają małe wymiary i ich składowanie jest tanie.